روایتی از تحولات دانشگاه تهران در زمان ریاست عارف
تاریخ انتشار: ۸ آبان ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۵۶۲۶۵۷۱
آفتابنیوز :
«مجید سرسنگی، مشاور رئیس و مدیر کل وقت روابط عمومی دانشگاه تهران در زمان محمدرضا عارف، در گفتوگویی در واکنش به طرح موضوعاتی در هفتههای اخیر درباره تدریس دکتر سروش و دکتر طباطبایی در دانشگاه تهران و نیز فعالیت انجمن اسلامی دانشجویان در آن زمان و همینطور سخنرانی سیدمحمد خاتمی در دانشگاه تهران گفت: مطمئنا طرح موضوعات اینچنینی در فضای رسانهای کشور بدون ارائه مستندات کافی نوعی بیاخلاقی و وارونهجلوهدادن واقعیت است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
او افزود: متأسفانه بخش عمدهای از نهاد سیاست در ایران زنگار زده شده و ماهیت آن از درون با چالشهای بسیاری روبهرو است. بسیار دیده شده که سیاستمداری شعار خدمت به نظام، مردم و... میدهد اما زمان عمل که میشود هر رفتاری را برای خدشهواردکردن به رقیب جایز میداند. متأسفم که امروز و بعد از ۴۰ سال که از انقلاب میگذرد، ارزش تقوا تنها در چارچوب شعارهای تبلیغاتی معنا میشود و در عمل آن چه در صحنه سیاست – عمدتا و نه تماما – دیده میشود، سوءاستفاده از ارزشها برای بهدستآوردن قدرت بیشتر و جایگاه مادی رفیعتر است.
سرسنگی ادامه داد: من دکتر محمدرضا عارف را بیش از ۲۰ سال است که میشناسم. حتما به ایشان نیز مانند هر مدیر اجرائی دیگر ایرادهایی وارد است اما چیزی که تاکنون از او ندیدهام، دروغگفتن، تهمتزدن به دیگران و استفاده از چتر نظام و دین برای رسیدن به مقام و جایگاه بوده است. برخی به سکوت او ایراد میگیرند. سکوت او در برابر بداخلاقیها که بیشتر از عارف جریان اصلاحطلبی و وفاق اصلاحطلبان را نشانه رفته است، خود نشانهای از اخلاق معلم و مدیری است که نخواسته و نمیخواهد به هر قیمت – حتی به خاک و خون کشیدن آرمانهایش – خود را برتر از دیگران نشان دهد و در این راه به حربههای ناپاک متوسل شود که متأسفانه امروز در بین برخی بهظاهر سیاسیون مد روز شده است!
او با اشاره به دوران ریاست عارف در دانشگاه تهران در دهه ۷۰ ، گفت: من تقریبا از ابتدای حضور دکتر عارف بهعنوان رئیس دانشگاه در دانشگاه تهران افتخار همکاری با ایشان را داشتم (البته سابقه آشنایی من با ایشان به سالها قبلتر از این موعد بازمیگردد). در اوایل دهه ۷۰ به درخواست مرحوم آیتالله هاشمی رفسنجانی و بعد از آن به درخواست تعداد قابل توجهی از استادان، مدیران ارشد نظام و مدیران برجسته آموزش عالی کشور، ایشان مسئولیت اداره دانشگاه تهران را پذیرفت. این در حالی بود که بنا بر دلایلی در آن مقطع دانشگاه درگیر برخی ناآرامیها بود و شرایط سختی را هم از نظر علمی و هم از نظر فرهنگی و فعالیتهای دانشجویی (مانند فعالیت تشکلهای اسلامی و برنامههای سیاسی آنها) میگذراند.
سرسنگی در ادامه تصریح کرد: حضور دکتر عارف در دانشگاه و در آن زمانه خاص توانست تأثیرات مثبتی را از خود به جای بگذارد. از یک طرف برخی تلاطمها که از قبل به جا مانده بود، آرام شد، از سوی دیگر فضای علمی دانشگاه با آرامش و اطمینان کار خود را از سر گرفت و نیز در حوزه فعالیتهای دانشجویی، با توجه به رفتار پدرانه رئیس دانشگاه با تمام گروههای فعال، این فعالیتها از رشد کمی و کیفی خوبی برخوردار شد. نکته مهم در این زمینه آن بود که به نظرم همه تشکلهای سیاسی دریافته بودند که رئیس دانشگاه حاضر نیست تحت هر فشاری از بیرون یا داخل، نقش تشکلهای اسلامی را کمرنگ کرده و از دانشگاه، به بهانه ساکتشدن، سیاستزدایی کند.
معاون فرهنگی دانشگاه تهران یادآور شد: تا جایی که من به خاطر میآورم – و همانگونه که آقای دکتر فاتح هم بهتازگی یادآوری کردهاند – در آن زمان رابطه خوبی بین دانشگاه و دوستان انجمن اسلامی برقرار بود و این موضوع فقط در رابطه با انجمن اسلامی صدق نمیکرد. در آن دوره تلاش میشد منویات مقام معظم رهبری درباره نشاط سیاسی در دانشگاه عملی شود و همه گروههای سیاسی دانشجویی، فارغ از نوع نگاه، بتوانند برنامههای خود را به بهترین شکل برگزار کنند.
سرسنگی تصریح کرد: ادعای این که دکتر سیدجواد طباطبایی در زمان ریاست دکتر عارف بر دانشگاه از معاونت پژوهشی دانشگاه تهران کنار گذاشته شد، از اساس کذب است؛ چراکه دکتر طباطبایی در زمان ریاست دکتر عارف در دانشگاه تهران حضور نداشتند و برخورد با ایشان قبل از زمان ریاست دکتر عارف صورت گرفته بود.
وی همچنین ضمن روایتی از برخورد دکتر عارف با برخی گروههایی که خواهان جلوگیری از تدریس دکتر سروش در دانشگاه تهران بودند، گفت: اول این که باید یادآور شوم ما درباره دکتر سروش اوایل دهه ۷۰ سخن میگوییم؛ یعنی زمانی که هنوز به صورت قانونی میتوانست در دانشگاهها تدریس کند و در بسیاری از مجامع علمی با آزادی کامل سخنرانی داشته باشد. آن چه از نظر تاریخی در آن زمان رخ داد این بود که در زمان ریاست دکتر عارف در دانشگاه تهران گروههایی بنا به تشخیص خود بارها با بستنشینی در دفتر رئیس دانشگاه خواستار توقف تدریس دکتر سروش در دانشگاه تهران شدند. دکتر عارف در این خصوص ضمن تأکید بر رعایت قانون و حفظ حرمت استادان دانشگاه، زیر بار درخواست این گروهها نرفت و در آن زمان تدریس دکتر سروش در دانشگاه تهران ادامه یافت.
سرسنگی همچنین درباره ادعایی مبنی بر ممانعت از سخنرانی انتخاباتی سیدمحمد خاتمی در دانشگاه تهران در زمان تبلیغات ریاستجمهوری در سال ۷۶ گفت: برخی از ادعاها چنان بیپایه و دور از واقع هستند که حتی پاسخگفتن به آنها نیز خطاست! تا جایی که من مطلعم و در جریان نزدیک آن بودهام، رابطه دوستی بین دکتر عارف و جناب آقای خاتمی به سالهای دور بازمیگردد. در دورهای که دکتر عارف رئیس دانشگاه بودند (قبل از انتخابشدن آقای خاتمی بهعنوان رئیسجمهور) بارها با ایشان به جلساتی رفتیم که آقای خاتمی نیز حضور داشتند؛ چه جلسات کاری و چه جلسات دوستانه. همواره بین آقای خاتمی و دکتر عارف نوعی دوستی صمیمانه و احترام متقابل برقرار بود و تا آنجا که میدانم، کماکان هم چنین رابطهای وجود دارد. خاطرم میآید دکتر عارف جزء اولین شخصیتهایی بود که برای حضور در دولت از سوی رئیسجمهور وقت انتخاب شد (البته در آن زمان اتفاقاتی بر سر این که دکتر عارف بهعنوان وزیر علوم معرفی شود یا وزیر پست و تلگراف و تلفن به وجود آمد که حکایت خود را دارد و شاید در جایی دیگر اشاره کنم.) با وجود این که از همان ابتدای دولت آقای خاتمی تا امروز برخی تلاش کردهاند اینگونه نشان دهند که بین این دو شخصیت اختلافاتی وجود دارد، خوشبختانه چنین چیزی در عمل محقق نشده و این رابطه دوستانه همچنان پابرجا مانده است. در خصوص سخنرانیهای انتخابات سال ۷۶ باید بگویم که همه کاندیداهای محترم، از جمله جناب آقای خاتمی در دانشگاه تهران و در مسجد این دانشگاه سخنرانی انتخاباتی داشتند و زمانی هم که آقای خاتمی وارد دانشگاه تهران شدند، شخص آقای عارف هم به استقبال ایشان رفت.
مشاور رئیس و مدیرکل وقت روابط عمومی دانشگاه تهران در پایان تأکید کرد: تحریف تاریخ، آن هم زمانی که هنوز چندان از آن دور نشدهایم تا بسیاری از وقایع از خاطرمان برود، امری دور از اصول حرفهای در فعالیت سیاسی است. ضمن این که مردم ما و خصوصا دانشگاهیان و فعالان اجتماعی و سیاسی بیشتر از آن چه ما فکر کنیم بر حقایق مسلط هستند و زدودن حقیقت از ذهن آگاه آنها به این سادگی که فرض میشود، نیست.»
منبع: روزنامه شرقمنبع: آفتاب
کلیدواژه: دانشگاه تهران محمدرضا عارف
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت aftabnews.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «آفتاب» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۵۶۲۶۵۷۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
روایتی دیگر از چهره جدید دانشگاه کلمبیا
این روزها، دانشجویان دانشگاه کلمبیا توانستند چهره جدید خود را به همگان نشان دهند، دانشجویانی که می خواهند با علم و دانش خود دنیا را تغییر بدهند، این بار ماسک را نه در آزمایشگاه بلکه برای حضور در یک جنبش و بیداری مردم از جنایات اسرائیل به صورت زده اند و پرچم و نماد فلسطین را بر شانه های خود انداختهاند و در مقابل ظلم رژیم صهیونیست با حمایتهایی که غرب از این ظلم می کند، ایستادهاند.
به گزارش ایسنا، فریاد «فلسطین را آزاد کنید» این بار با صدای دانشجویان دانشگاه تحقیقاتی کلمبیا، یکی از دانشگاه های برتر جهان طنین انداز شد و نه تنها به سراسر ایالات متحده آمریکا بلکه سراسر دانشگاههای جهان درنوردید تا لرزه بر اندام صهیونیستها و متحدانش بیفکند.
دانشگاه کلمبیا براساس رتبهبندی ۲۰۲۲–۲۰۲۳ یواس نیوز اند ورلد ریپورت، در رتبه هفتم برترین دانشگاههای جهان قرار گرفته است. در رتبهبندی دانشگاهی کیواس در سال ۲۰۲۴، دانشگاه کلمبیا در رتبه بیست و سوم جهان و دهم آمریکا قرار دارد. این دانشگاه با حضور برترین دانشجویان و اساتید جهان، توانسته بالاترین تعداد برنده جایزه نوبل را از آن خود کند. این دانشگاه شرایط سختی برای پذیرش دانشجو دارد و برترین ذهن ها در حوزه های مختلف از ریاضی تا ادبیات موفق به تحصیل در این دانشگاه می شوند.
دانشجویان دانشگاه کلمبیا امروز این افتخارات را با حمایت از فلسطینیهای نوار غزه تکمیل کردند تا برگه زرینی برای این دانشجویان مدافع حقوق بشر باشند که نشان دادند نه تنها در علم و دانش بلکه در حمایت از حقوق مظلومان سرآمد هستند.
این روزها، دانشجویان دانشگاه کلمبیا توانستند چهره جدید خود را به همگان نشان دهند، دانشجویانی که می خواهند با علم و دانش خود دنیا را تغییر بدهند، این بار ماسک را نه در آزمایشگاه بلکه برای حضور در یک جنبش و بیداری مردم از جنایات اسرائیل به صورت زده اند و پرچم و نماد فلسطین را بر شانه های خود انداخته اند و در مقابل ظلم رژیم صهیونیست با حمایت هایی که غرب از این ظلم می کند، ایستاده اند.
شعار اصلی این دانشگاه برای دانشجویان مستعد خود «در پرتوی نور تو، نور را خواهیم یافت» است، در راستای این شعار، این روزها پرتو نور آن ها بر مردم مظلوم غزه می تابد، اما مسئولان دانشگاه کلمبیا و منافع شان و فشاری که از سوی رژیم صهیونیستی بر آن ها اعمال می شود، نمی خواهند نوری که از سوی دانشجویان در حال تابش است، را ببیند.
این روزها؛ دانشگاه کلمبیا با برپایی جنبش همبستگی با غزه تبدیل به کانون توجهات جهان شده است. دانشجویان به منظور حمایت از مردم غزه و خشم از حمایت دانشگاه از رژیم صهیونیست، چادرهای خود را در محوطه دانشگاه باز و تحصن کردند و خواسته آن ها توقف جنگ، توقف حمایت دولت آمریکا از نسل کشی رژیم صهیونیست و رفع تعلیق دانشجویان معترض است. اما دانشجویان معترض تنها به تحصن اکتفا نکردند و جمعی از آن ها وارد ساختمان همیلتون دانشگاه کلمبیا شده و ضمن تسخیر این مکان، نام آن را به "هند رجب" کودک ۶ ساله غزه ای که در جریان حملات اسرائیل کشته شده، تغییر دادند.
دانشجویانی که در محوطه دانشگاه تحصن کرده اند با ارسال سبد های غذایی از طریق پنجره به دوستان خود کمک می کنند.
برخی از دانشجویان در شبکه اجتماعی در حمایت از این اقدام به مسئولان دانشگاه گفته اند:« می بینید اشغال کردن و تصرف تا چه میزان سخت و غیر قابل تحمل است، پس دست از تصرف فلسطین بردارید». در مقابل هم مسئولان دانشگاه بیانیه های مختلف تهدید آمیز را برای پایان تسخیر منتشر می کنند و صحبت از اخراج آن ها به میان آورده اند.
در جدیدترین بیانیه که در ۳۰ آوریل ۲۰۲۴ در سایت رسمی دانشگاه و صفحه رسمی این دانشگاه در شبکه های اجتماعی منتشر شده آمده است: «ما متاسف هستیم که تظاهرکنندگان با اقداماتشان، وخیم کردن شرایط را انتخاب کرده اند، اولویت ما بازگرداندن امنیت و نظم به دانشگاهیان است. ما به صراحت گفته ایم که کار دانشگاه با اقدام معترضانی که قوانین را نقض می کنند دچار اختلال نمی شود و ادامه این اعتراضات با پیامدهای مشخصی مواجه خواهد شد. دانشجویان انتخاب کرده اند تا با شکستن درها، پنجره ها و بستن ورودی های شرایط را متشنج کنند و ما هم اقدامات مقتضی را انجام خواهیم داد.» نتیجه این ضرب الاجل دانشگاه، حضور بیشمار پلیس نیویورک در محوطه دانشگاه است که پلیس به تالار همیلتون دانشگاه کلمبیا حمله کرده است و تعداد زیادی از دانشجویان متحصن را بازداشت کرده است.
به هرروی؛ دانشگاه کلمبیا اگر با جوایز نوبل و مغزهای برترش شناخته شده است، این روز ها به دلیل پافشاریش در مقابل ظلم به تیتر اول رسانه های دنیا تبدیل شده است، به نظر می رسد؛ جنبشی که در دانشگاه های جهان از سوی قشر فرهیخته علیه جنایات رژیم صهیونیست برپا شده است با وجود تهدیدات و خشونت هایی که از سوی مسئولان دانشگاه و پلیس وجود دارد، ادامه دار خواهد بود.
کارشناسان معتقدند که این جنبش دانشجویی که از دانشگاه کلمبیا به همه جهان تسری یافت، می تواند تغییراتی در سیاست دولتمردان غرب ایجاد کند و فضای بهتری برای رسیدن ملت فلسطین به حقوق شان باشد.
برهمین اساس می توان گفت که این جنبش دانشجویی، نقطه عطفی در تحولات فلسطین و فروپاشی هیمنه غرب و پایان سیاست آپارتایدی اسرائیل در فلسطین باشد.
انتهای پیام